تیمهای استارتاپی به زودی به اینترنت ویژه دسترسی پیدا خواهند کرد
آخرین اخبار از دفتر معاونت علمی ریاستجمهوری حاکی از آن است که تیمهای کسبوکار و استارتاپی به زودی به “اینترنت ویژه” دسترسی پیدا خواهند کرد.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان رییسجمهور در یک نشست خبری اعلام کرد طرح جدید “اینترنت حرفهای” به زودی و در چند ماه آینده، در دسترس تیمهای کسبوکار و استارتاپی قرار خواهد گرفت. وی افزود این طرح به جای عنوان “اینترنت طبقاتی”، با نام “اینترنت حرفهای” شناخته میشود.
به گفته دکتر دهقانی، یکی از پیشنهاددهندگان اینترنت با دسترسی ویژه برای کسبوکارها، معاونت علمی و فناوری بوده است و پس از مذاکرات و همکاری با وزارت ارتباطات، قرار است مراکز نوآوری و همآفرینی اینترنت پرسرعت و خاصی را برای نیروهای حرفهای و علاقهمندان به این حوزه ارایه شود. این مراکز به صورت خاص و با استفاده از تجهیزات حرفهای، امکان دسترسی به منابع آنلاین با سرعت بالا و بهترین کیفیت را برای کسبوکارها و استارتاپها فراهم خواهند کرد. به این ترتیب، با دسترسی به اینترنت حرفهای، تیمهای استارتاپی میتوانند به راحتی و با سرعت بالا به منابع آنلاین دسترسی پیدا کنند.
تلاش برای رشد سهم اقتصاد دانشبنیان از GDP
درباره موضوع اقتصاد دانشبنیان در معاونت علمی، فیروزآبادی اظهار کرد در حال حاضر ۸۵۰۰ شرکت دانشبنیان در ایران فعالیت میکنند و جمعیت خوبی در ایران برای ایجاد تغییرات بزرگ وجود دارد. او امیدوار است با سیاستهای جدید نسل چهارم معاونت علمی، هر سال شاهد رشد بیشتر سهم اقتصاد دانشبنیان از GDP باشیم. فیروزآبادی به سوالی که درباره کارکرد پارکهای علم و فناوری از او پرسیده شد اینگونه پاسخ داد:
تحقیقات نشان میدهد ما نسبت به دنیا در شتابدهندهها، پارکها و مراکز رشد بعضا ۵ تا ۱۰ برابر زیرساخت داریم، اما این هیجان طبیعی است. برای رسیدن به سهم سالانه یک درصد اقتصاد دانشبنیان از GDP در افق سال ۱۴۰۴، باید ۲۰ هزار شرکت دانشبنیان داشته باشیم. تا ابتدای سال گذشته حدود ۶۵۰۰ شرکت دانشبنیان در کشور وجود داشتهاند. دهقانی فیروزآبادی با بیان اینکه ایجاد شرکت دانشبنیان فرآیندی زمانبر است، گفت که مبنای سال گذشته کمک به شرکتها برای دانشبنیان شدن بوده است.
تدوین نظام ارزیابی جدید برای شرکتهای دانشبنیان
دهقانی فیروزآبادی در نظر دارد یک نظام ارزیابی جدید برای شرکتهای دانشبنیان تدوین کند. وی توضیح داد قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان در سال ۸۹ مطرح شده و از آن زمان تاکنون، ۱۲ سال معادل دو دوره دولتی، با اجرای این قانون، زیست بوم پرطمطراق فعلی و بیش از ۸۵۰۰ شرکت دانشبنیان فعال در کشور به وجود آمده است. با این حال، در تقسیمبندیها و حمایتهای ارائه شده به این شرکتها، عدم هماهنگی وجود دارد. به علاوه، با توجه به تجربه ۱۲ ساله و شکل گیری شرکتهای دانشبنیان، تصویب قانون جهش تولید نیز به عنوان یکی از مهمترین عوامل موجب تغییر نظام ارزشیابی دانشبنیانها در کشور و حمایت از آنها شده است. به همین دلیل، دوشنبه پیش رو، پیشنویس طرح نظام جدید ارزشیابی دانشبنیانها که با استفاده از بازخوردهای خود شرکتهای دانشبنیان تدوین شده است، در جلسه کارگروه شورای راهبری فناوریها و محصولات دانشبنیان بررسی خواهد شد.
اهمیت برنامه بلندمدت برای بازگرداندن نخبگان مهاجر به کشور
معاون علمی رییسجمهور در مورد آمار مهاجرت و تلاشها برای بازگرداندن نخبگانی که به خارج از کشور مهاجرت کردهاند، به نرخ مهاجرت بالای مهاجرت اشاره کرد و اظهار کرد برای کشوری که نیروی انسانی سرمایه ارزشمندی به حساب میآید، آمار فعلی مناسب نیست. وی در ادامه افزود:
تصمیم برای مهاجرت در یک سال یا شش ماه گرفته نمیشود. اگر میخواهیم کار مفیدی غیر از شعار دادن انجام دهیم، باید یک برنامهریزی بلندمدت داشته باشیم، که خوشبختانه در همه نهادهای دولتی که به این موضوع مرتبطند، چنین برنامهای وجود دارد. برای کاهش نرخ مهاجرت باید تلاش کنیم زمینهای برای حفظ نخبگان فراهم کنیم و نباید منتظر شد نخبگان مهاجرت کنند و سپس سعی کنیم آنها را بازگردانیم. بر اساس مطالعات میدانی، بیش از ۷۰ درصد نخبگان اعلام کردهاند که تاثیرگذاری برای آنها مهمترین نکته است و پس از آن معیشت از اهمیت بالایی برخوردار است.
برنامه همکاری استارتآپها با شرکتهای صنعتی خودروسازی
دهقانی فیروزآبادی درباره همکاری استارتآپها با شرکتهای صنعتی خودروسازی اظهار داشت:
بزرگترین هدف معاونت علمی، توسعه بازار است و نقش آن هماهنگکنندگی در اکوسیستم است. این اکوسیستم شامل بیش از هزار شرکت دانشبنیان است که میتوانند در حوزه خودروسازی فعالیت کنند. با استفاده از روش کنسرسیومسازی، میتوان از حضور این شرکتها بهرهمند شد. در حوزه خودرو، مشکل صنعت، دانش و فناوری نیست. ما از نظر فناوری و دانشی در حوزه خودروسازی توانایی بالایی داریم. مساله خودرو، اقتصاد آن است. اما ما مدلهای اقتصادی مناسبی برای خودرو نداریم و بازاری با شرایط محدود و وجود دهها شرکت کوچک و بزرگ خودروسازی در هیچ کجای دنیا جوابگوی نیازهای صنعت خودرو نیست.
